Koncepcja tomu, który proponujemy czytelnikom, […] opiera się na założeniu, że historia polskiej poezji powojennej domaga się ciągle nowych odczytań, uwzględniających nie tylko zmiany historyczne, ale również nieustanne przekształcenia świadomości estetycznej i metodologicznej. […] Omawiane tu tomy poetyckie są prezentowane jako całościowe projekty, skończone dzieła, a nie zbiory pojedynczych wierszy. Mamy wrażenie, że dotychczasowe publikacje albo zwracały uwagę na mistrzowskie interpretacje pojedynczych tekstów, albo skupiały się na całościowym opracowaniu twórczości danego poety; chcąc wyjść poza ujęcia monograficzne i te, które w centrum zainteresowania sytuują wiersz, zaproponowałyśmy autorom zaprezentowanie historii poetyckiego języka, idei, różnych koncepcji poezji przez pryzmat książek, które dziś wzbudzają kontrowersje, zachwyt, w dalszym ciągu ekscytują.
Wybrałyśmy trzydziestu czterech poetów, bez których naszym zdaniem polska poezja powojenna nie może się obyć i którzy wydatnie wpłynęli na kształtowanie się polskiej świadomości kulturowej. Chcąc uzyskać efekt polifonii i zwiększyć szanse odczytań poza utrwalonymi już w świadomości sposobami lektury, zaprosiłyśmy do współpracy nie tylko naukowców akademickich, polonistów, ale również osoby spoza tego kręgu: poetów, krytyków, niekoniecznie zajmujących się poezją polską specjalistycznie i zawodowo […]. Tom Interpretować dalej… jest wynikiem pewnego eksperymentu – na wzór zbioru opowiadań On with the Story Bartha (Opowiadać dalej, w tłumaczeniu Macieja Świerkockiego) chcemy „interpretować dalej” […], podjąć próbę czytania „znanych” rzeczy „inaczej” i sprawdzenia, na ile to „inaczej” modyfikuje utrwalony już obraz twórczości danego autora oraz poetycki układ w latach 1945–1989. (Ze Wstępu)
